Animal Kingdom stond vandaag op ‘t programma.We hadden de vorige keer niet alles in dit geweldige park bezocht en wilde vandaag ons rondje afmaken.Tim is helemaal weg van Kilimanjaro Safari dus die hebben we nog een keer gedaan.Super blijft het, je ziet toch steeds weer dieren die je een vorige keer niet hebt gezien.Ook was het tijd om characters te spotten.Sinds Tim zijn handtekeningenboekje heeft maakt hij er al een aardige sport van om ze allemaal te bezoeken.
Wij vonden het echter enorm heet vandaag en zijn tegen 15:00 uur naar huis gegaan om lekker te zwemmen. We moeten tenslotte nog aardig wat uurtjes om vannacht de shuttle te zien gaan.Even onderweg gestopt bij de Publix om wat boodschapjes te doen en zo kunnen we tenminste vanavond eindelijk eens veel groente eten want wat je hier krijgt bij het eten is niet veel bijzonders of je moet ’t bijbestellen.Geen wonder dat mensen hier van alles mankeren en over ’t algemeen toch wel dik zijn. Er komt geen voedingsstof je lijf binnen.Dus lekker salade “al la Anne” en wij hadden weer heerlijk gegeten.Daarna de douche in met z’n allen en op naar KCS om nu eindelijk de Space Shuttle gelanceerd te zien gaan worden(hopen we)..John roept al de hele dag dat ’t vanavond gaat gebeuren … we shall see !
Eerst even naar ons Nederlands vriendinnetje bij de Starbucks en we zijn voor de 3de maal op weg naar KSC.Tegen 21:00 uur waren we op het terrein en heeft Tim heerlijk gespeeld in de speeltuin op het terrein.Wij hebben ondertussen zitten luisteren naar een astronaut die alles aan het uitleggen was en die vragen uit het publiek kon beantwoorden .Allemaal reuze interessant om te horen.Op de achtergrond, op de speakers over ’t hele terrein hoorde je alle communicatie tussen Space Shuttle en commando-centrum hier in Cape Canaveral en in Houston.Heel spannend !Tegen 23:00 uur zijn we een plekje gaan zoeken met goed uitzicht op het hele grote sherm met daarnaast de wolkenloze sterrenhemel.Dekentje op de grond, kusentje erbij , drinken en een knabbeltje … wij zaten prima.Tim ging lekker liggen en je raad het al, binnen een 30 seconden lag zoonlief te slapen.Niet gek natuurlijk want wij slopen hem helemaal !
Rond 23:30 uur begon ‘t in de verte te onweren … HELP, wij zagen het hele gebeuren weer in duigen vallen.Maar gelukkig werd er al vrij snel omgeroepen dat het weer niet tegen kon zitten omdat het buiten het gebied van de Shuttlelancering lag ( +/- 11 mijl).Gelukkig, want eerlijk gezegd was ik dat nachtbraken en rijden ernaar toe wel een beetje beu aan het worden.John had ’t volgens mi j nog wel tien keer gereden :0)Je moet er overdags toch rekening meehouden dat je nog even moet s’avonds/s’nachts!
Maar tegen 11.40 uur ging het spannende “GO” ore “NO GO” verhaal van start van elke afdeling die zijn goedkeur moet geven (en dat zijn er heel veel) en het werd een GO!Toen 't belangrijke 10 minuten mark afwachten waarna de computers de tienduizenden functies en instructies overnemen.Jeetje, wat zijn die laatste minuten spannend en ik kan niet beschrijven wat je daarna zag.Het is zo onwerkelijk als het de lucht in gaat. Je bent er bij maar je kan het gewoon niet bevatten.Maar jongens, wat zijn wij blij dat we het hebben mogen meemaken.Het was alle moeite meer dan waard!
Alleen jammer voor Tim … die sliep door al het geweld heen wat een prestatie op zich was.Het arme manneke heeft toch ook een zwaar leven met zulke ouders !
Tot snel … Anne, John, Tim
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten